Απόσπασμα από τον Γυάλινο κόσμο του Τέννεση Ουίλλιαμς:
ΤΖΙΜ: Έπεσε τίποτα; Θαρρώ…
ΛΑΟΥΡΑ: Ναι!
ΤΖΙΜ: Δε φαντάζομαι να ήταν το γυαλένιο άλογο με το κερατάκι.
ΛΑΟΥΡΑ: Ναι!...
ΤΖΙΜ: Έσπασε;
ΛΑΟΥΡΑ: Τώρα είναι σαν όλα τα άλλα άλογα.
ΤΖΙΜ: Έχασε το …
ΛΑΟΥΡΑ: Κερατάκι! Δεν πειράζει. Μπορεί να του βγει σε καλό η μεταμόρφωση!
ΤΖΙΜ: Ποτέ δε θα με συγχωρέσετε. Ήταν το χαϊδεμένο γυάλινο παιχνίδι σας…
ΛΑΟΥΡΑ: Δεν έχω χαϊδεμένους πια. Δεν είναι και μεγάλη τραγωδία. Τα γυαλικά σπάνε τόσο εύκολα όσο προσεκτικός και να είσαι! Η κίνηση τραντάζει τα ράφια και τα βάζα πέφτουνε.
ΤΖΙΜ: Όμως λυπούμαι πάρα πολύ που είμαι εγώ η αιτία.
ΛΑΟΥΡΑ: Δεν πειράζει. Θα πω πως του κάνανε εγχείριση. Το κερατάκι έπεσε για να νιώσει λιγότερο ιδιότροπος! Τώρα θα νιώθει πως βρίσκεται με δικούς του, μαζί με τα άλλα άλογα που δεν έχουν κερατάκια!...
(…..)
ΤΖΙΜ: Λοιπόν, είστε παράξενα όμορφη. Κι όλη η ομορφιά, εξ’ αιτίας της διαφοράς αυτής.(…)Οι παράξενοι άνθρωποι δε μοιάζουν με τους άλλους. Μα η παραξενιά αυτή δεν είναι ντροπή. Επειδή οι άλλοι άνθρωποι δεν είναι θαυμάσιοι σαν κι εσάς. Αυτοί είναι εκατοντάδες χιλιάδες, εκατομμύρια. Εσείς είστε Μοναδική! Περπατούν παντού πάνω στη γη. Εσείς είστε μόνη εδώ. Είναι κοινοί σαν –τα αγριόχορτα, μα- εσείς – να! Εσείς είσαστε «Γαλάζιος Κρίνος»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου