Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι

Στον κόσμο της αιώνιας επιστροφής το βάρος της αβάσταχης ευθύνης επιβαρύνει κάθε κίνησή μας.Αυτό αποκαλεί ο Νίτσε ιδέα της αιώνιας επιστροφής το μεγαλύτερο φορτίο. Εάν η αιώνια επιστροφή είναι το μεγαλύτερο φορτίο, τότε μπορεί η ζωή μας να συνεχίζει να αντιστέκεται στην μεγαλοπρεπή ελαφρότητα??? Το φορτίο μας συνθλίβει, βουλιάζουμε σ'αυτό,μας καθηλώνει στο έδαφος.Αλλά στην ποίηση της Αγάπης κάθε ηλικίας, καθένας λαχταρά να λυγίσει από το "βάρος" κάποιας άλλης σάρκας. Το μεγαλύτερο φορτίο γίνεται αυτόματα μία αναπαράσταση της πιο έντονης ολοκλήρωσης.Όσο πιο μεγάλο το φορτίο ,τόσο πιο πολύ προσγειωνόμαστε,τόσο πιο ανθρώπινοι πραγματικοί και φιλαλήθεις γινόμαστε. Αντίθετα , η απόλυτη απουσία του φορτίου κάνει τον άνθρωπο να είναι ελαφρύτερος και από τον αέρα,ανεβαίνει στα ύψη,απογειώνεται και αφηνει την γήινη ύπαρξή του και γίνεται μόνο κατά το ήμιση πραγματικός και οι κινήσεις του όσο πιο ελεύθερες τόσο πιο ασήμαντες είναι. Ο Παρμενίων τον 6ο αι. π.Χ.,παρατήρησε τον κόσμο να χωρίζεται σε κατηγορίες από ζευγάρια αντιθέτων <φως-σκοτάδι, λεπτότητα-χυδαιότητα,ύπαρξη-ανυπαρξία>. Το ένα μέρος από τα ζευγάρια το χαρακτήρισε θετικό και το άλλο αρνητικό. Εύστοχα έθεσε το εξής ερώτημα: ΦΟΡΤΙΟ Ή ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ,ποιό είναι το θετικό??? Και ο Παρμενίων έδωσε την απάντηση. Το φορτίο είναι το αρνητικό και η ελαφρότητα είναι το θετικό. Ήταν σωστό ή λάθος? Το μόνο σίγουρο είναι πως το εν λόγω ερώτημα είναι το πιο μυστηριώδες και το πιο αμφιλεγόμενο απ'όλα.

"Making love with a woman and sleeping with a woman are two seperate passions,not merely different but opposite. Love does not make itself fall in the desire for copulation <a desire that extends to an infinite number of women> , but in the desire for shared sleep <a desire limited to one woman> .",Tomas

"Αν είχα δύο ζωές θα μπορούσα να τις συγκρίνω και να δω ποιά είναι η καλύτερη.Αλλά ζούμε μόνο μια φορά και η ζωή είναι τόσο ανάλαφρη σαν ένα περίγραμμα που δεν μπορούμε ποτέ να γεμίσουμε ή να διορθώσουμε,να το κάνουμε καλύτερο.Είναι τρομακτικό.",Tomas Milan Kudera, The unbearable Lightness of being