Εσύ βούλιαζες...Αλλά η μπάντα συνέχιζε να παίζει.

Η απώλεια ενός ανθρώπου από τη ζωή σου , σε κάνει να πέφτεις ή να σηκώνεσαι πιο δυνατός από πριν.Άλλοι δεν έχουν μάθει να πέφτουν.Για ορισμένους όμως μπορεί ο πάτος να ήταν τρεις ορόφους πιο πάνω. Κι αυτό δεν είναι πάντα ταξίδι αναψυχής... Σε πρώτη φάση η ζωή σου σταματάει...παραιτείσαι από τα πάντα.Δεν μπορείς να κοιμηθείς,ξαπλώνεις αγκαλιά με επώδυνες σκέψεις και πολλά αναπάντητα γιατί,στριφογυρίζεις,σε νευριάζουν οι γυρω σου,κλαις,πίνεις και ασυνάρτητα σιγοψιθυρίζεις καψουροτράγουδα τύπου "Συγγνώμη που σ'αγάπησα πολύ ,δεν ξέρω να αγαπώ όμως πιο λίγο,μα βρήκα το κουράγιο και θα φύγω...","Εσείς την ιστορία μου την ξέρετε,κι αν τώρα ζει με άλλον ή μονάχη δεν θέλω τ'όνομά της να αναφέρετε,δε θέλω να μαθαίνω κι αν υπάρχει,την αγαπούσα το παραδέχομαι...","Κι έχω το φως να ανάβει για να δεις πως δεν κοιμάμαι,όμως τσάμπα καίει η λάμπα ,τσάμπα σε θυμάμαι","Σκέφτηκα που λες να κάνω στη ζωή μου απογραφή για να δω τι μου'χει μείνει και τι κράτησες εσύ,έδωσα ότι κι αν είχα σ'έναν έρωτα τρελό για να πάρω στο φινάλε δάκρυ ,πίκρα χωρισμό,τι έκανα για πάρτη μου...","Δεν κλαίω που φεύγεις,δεν κλάιω για τώρα,κλαίω την ώρα του γυρισμού..." ,"Βρήκα το κλειδί στην πόρτα σου επάνω..."και ένα άλλο κομμάτι που κυκλοφορεί πολύ στην "αγορά" των χωρισμένων είναι του υπέρτατου Αδαμαντίδη "Χάρτινα όνειρα όσα μου έταξες...". Και έτσι βασανιστικά περνάνε οι μέρες,αλλά εσύ κοιτάς αλλού και χάνεις τα επεισόδια της ζωής...Φάση πτώσης ,ανώμαλης προσγείωσης και στενοχώριας. ...Συνειδητοποιείς κάποια στιγμή ότι αυτά είναι τα μόνα επεισόδια που δεν προβάλλοναται σε επανάληψη και μες στη μαυρίλα σου αποφασίζεις να κάνεις ένα catch up. Βγάζεις τα μαύρα,πετάς την πλερέζα,πλέον θες γύρω σου φίλους,γνωρίζεις καινούριους ανθρώπους,κάνεις πράγματα που δεν έκανες,αλλά συνεχίζεις να τον/την σκέφτεσαι,βρίζεις και πλέον το ρεπερτόριο σου αναθεωρείται και είναι του τύπου "Φύγε πριν ανοίξω το στόμα μου ,φύγε πριν στα πω μαζεμένα...","Με ποιο δικαίωμα γυρνάς ,όσα και αν περνάς...","Mη ζητας πολλα ,περνα μια βραδια κι αντε στο καλο μη γυριζεις πισω"....Φάση θυμού με λίγη δόση εκδίκησης,αφού όλες οι κινήσεις σου φιλτράρονται μέσω εκείνου/ης. ...Γνωρίζεις περισσότερους ανθρώπους,ανοίγει το ματάκι σου,σκέφτεσαι άλλα πράγματα και έχεις updated δεδομένα όσον αφορά στο τι κυκλοφορεί εκεί έξω. Καταλήγεις στο συμπέρασμα πως όλα ήταν μία συνήθεια.Καλή ή κακή δε σε νοιάζει πλέον. Γιατί έχεις απεξαρτηθεί. Ξεπερνάς....Φάση πλατώ και ανόδου ...Traffic conjunction στο κινητό σου ,στη ζωή σου,στις συναναστροφές σου. Άλλοι είναι άνθρωποι απλοί,άλλοι ενδιαφέροντες ,άλλοι μυστηριώδεις ,άλλοι που έχουν άμεση σχέση με το χώρο που δραστηριοποιείσαι επαγγελματικά,άλλοι διάσημοι.....αλλά μέσα σε αυτούς υπάρχει και ένας που σου έκανε το click. Και αυτός ο μοναδικός είναι που θα σε ξυπνήσει το πρωί με την πιο γλυκιά και αθώα καλημέρα και θα σε πάρει αγκαλιά το βράδυ για να κοιμηθείς. Είναι αυτός ο ΈΝΑΣ που θα γεμίσει το μυαλό σου , που θα σε κάνει πλέον να θες να γίνεσαι καλύτερος/η ανιδιοτελώς...και δεν υπάρχει πιο όμορφο συναίσθημα από τη φάση του ΤΩΡΑ ΖΩ,ΥΠΑΡΧΩ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΕΩ ΠΑΛΙ,ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΣ/Η ΑΠΟ ΠΡΙΝ. ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΩ ΝΑ ΑΓΑΠΑΩ ΠΑΛΙ.ΤΗ ΖΩΗ ,ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΣΕΝΑ... ...Κι αν πούμε πως η ζωή είναι απλά ένας φαύλος κύκλος,ας παραδεχτούμε πως ποτέ δεν τελειώνει και δεν ξεκινάει στο ίδιο σημείο. Κάθε διαδρομή είναι διαφορετική,κάθε απόσταση μεταξύ των δύο σημείων έχει κάτι να προσφέρει.Και αν θέλουμε επειγόντως να σταματήσουμε σε κάποιο άλλο σημείο ,είναι σίγουρα και αυτό ενδιαφέρον.Όπως κάθε σταθμός ,γιατί ποτέ δεν ξέρεις αν ο αρχικός προορισμός σου θα είναι και το μέρος που θα καταλήξεις...Και αυτή είναι η μαγεία της ζωής...