Μέρες μαζί σου,μέρες καλοκαιριού

Με χαϊδεύεις ,με φιλάς."Σου έφερα τον αγαπημένο σου καφέ",λες. Ξέρεις πως όταν ξυπνάω είμαι ανυπόφορη.Αλήθεια,πού το ξέρεις?Πότε με έμαθες?Η αγκαλιά του Μορφέα...μεγάλο πράγμα,κι ας ξέρω πως η δική σου είναι...να,πιο μεγάλη ,πιο ζεστή.Σε κοιτάζω.Είσαι αξύριστος.Είναι Κυριακή.Μου αρέσει το αλήτικο "ντύσιμό" σου τις Κυριακές. Οι πρώτες μου λέξεις δύσκολα αρθρώνονται. Γελάς.με κοροϊδεύεις. Το χαμόγελό σου.. χρωματίζει το καλοκαίρι μου ,σκέφτηκα. Δε στο είπα,το ξέρεις όμως??? Στη διαδρομή με κοιτάς..."Πρόσεχε!",σου λέω.Κοίτα να δεις που δεν το εννοούσα,μ'αρέσει να με κοιτάς. Η αγαπημένη σου μουσική στη διαπασόν. Μα υπάρχει πιο όμορφος ήχος από τον τρόπο που λες το όνομά μου? Σα να αλλάζει η χροιά σου,γίνεται πιο γλυκιά,πιο ήρεμη.Ηρεμώ κι εγώ.Σε κοιτάω.Σε παρατηρώ. Μία τούφα από τα μαλλιά σου πηγαίνει αριστερά και δεξιά.Σα να χορεύει.Είναι κι αυτή χαρούμενη.Μοιάζουμε.Χαμογελάω."Γιατί γελάς?"...δεν απάντησα.Έχω το ύφος μικρού παιδιού που πάει εκδρομή με το σχολείο. Εσωτερική χαρά και ανησυχία. Είναι ακόμα πολύ νωρίς,η παραλία άδεια. Το αεράκι φέρνει πάνω σου την άμμο απειλιτικά,σα να σε ζηλεύει. Σκεπάζει το κορμί σου. Δεν μπορεί. Σα να θυμώνει.Ξαπλώνουμε. Εσένα σε παίρνει ο ύπνος.Σου βάζω αντιηλιακό.Πολύ.Για να σ'αγγίζω. Αρχίζω να διαβάζω. Οι σελίδες του βιβλίου μου τρέμουν. Τα χαρτια μου έρχονται προς εσένα. Τρέμω κι έρχομαι δίπλα σου,πιο κοντά σου. Αρχίζω να σε πειράζω. Σηκώνεις αδιάφορα το χέρι σου όπως όταν πετάει γύρω μας ένα ενοχλητικό ζουζούνι και μες στον ύπνο μας κάνουμε "δήθεν" προσπάθειες για να το διώξουμε. Δεν ξυπνάς. Πειράζω την πλάτη σου,σα να ζωγραφίζω τοπία.Στο μυαλό μου κάνω όνειρα.Έτσι θέλω να πειράξω τα δικά σου.Να μπω μέσα τους. "Έχεις διάβασμα!",λες επιτακτικά.Σταματάω και συγκεντρώνομαι. Ο ήλιος έκανε την εμφάνισή του.Σε κοιτάζει επίμονα. Το κορμί σου έχει ιδρώσει."Μπαίνουμε?" Το άρωμα του συνδέεται μεθυστικά με την αλμύρα. Αγαπημένο άρωμα...Ακόμα έχω την αίσθησή,σε μυρίζω. Ύπνος ,καφές ,διάβασμα,παιχνίδια στην παραλία,τσιγάρο,μπάνιο,πολύ αλκοόλ. Τίποτα δε θα είχε νόημα χωρίς εσένα.Ελπίζω κάποια στιγμή να με συγχωρέσεις που δεν ξέρω να να παίζω τάβλι...Αλλά και να ήξερα,έχω πολύυυ διάβασμα... Σ'αγαπάω...