Σελίδες

αιώνες τώρα σε δυο στιγμές εξαφανίζεσαι

δεν έχω να πληρώσω το βλέμμα σου
πόσο μάλλον το άγγιγμά σου
ξέρω πόσο ακριβός είσαι
πληρώνεσαι σε οργασμούς

όχι ότι δεν έχω από δαύτους
πώς θα μπορούσα άλλωστε
τραντάζονται τα στήθια μου
από τους κραδασμούς της ασφάλτου.

εμείς γεννηθήκαμε για τους δρόμους
μην κοιτάς που αιώνες περάσαμε μέσα σε τούτο το δωμάτιο
η πόρτα ήταν πάντα ανοιχτή
 
 
 
 
μάτια μου
μερικές φορές δε φοβάσαι μήπως όλα αυτά τα παρελθόντα
επιστρέψουν να σε κατασπαράξουν;
 
 
 
 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: