Αλήθεια VersuS Δειλείας

"Τίποτα δεν μένει κρυφό για πολύ καιρό.Ότι έκανες και μπόρεσες προσωρινά να το θάψεις,αργά ή γρήγορα να είσαι σίγουρος ότι θα βγει στην επιφάνεια για να σε πνίξει." Μέχρι τότε φλερτάρεις με τις τύψεις σου,προσπαθείς ,λόγω εγωισμού ,να τις νικήσεις,ψάχνεις ελαφρυντικά για να κοιμάσαι ήσυχος,κρύβεσαι από τον εαυτό σου.Πιστεύεις πως γέλασες εις βάρος κάποιου ,ενώ ταυτόχρονα ξέρεις πως και κάποιος άλλος μπορεί να γελούσε την ίδια στιγμή εις βάρος σου.Εθελοτυφλείς.Προσποιείσαι.Αναχαιτίζεις συμπεριφορές,ο χαρακτήρας σου διαμορφώνεται βάσει αυτού ,που λόγω ενοχών, δεν μπορείς να ξεπεράσεις.Και έτσι αναιρείται όλη σου η ύπαρξη.Ξεχνάς τις ανθρώπινες αξίες σου,αναγκάζεσαι να βάλεις ταμπέλες στον εαυτό σου τις οποίες προσπαθείς να υποστηρίξεις,ώστε να τις παραδεχτούν και οι γύρω σου,προσκολλάσαι σε πράγματα που επειδή δεν έχουν υπόσταση δε μπορούν να σε κατακρίνουν.Αδειάζεις.Υποκρίνεσαι πως δε σε νοιάζει, προκειμένου να μην παραδεχτείς κάτι που άλλοι ίσως έχουν καταλάβει.Άτυπα τους υποτιμάς και μαζί με αυτούς κι εσένα.Σε τρώει μέσα σου το σαράκι της αλήθειας.Τότε καταλαβαίνεις πόσο πολύ πονάει αυτή.Κι ας είναι απλά μία λέξη,αν την προσπεράσεις,αν την καλύψεις ,αν δεν την κάνεις σύμμαχο,σε κατατρέχει και τελικά αυτή για τιμωρία σε κατασπαράζει.Οι συνέπειες της απόκρυψής της είναι μεγάλυτερες από εκείνες της παραδοχής της.Όμως συνεχίζεις.Σε βαραίνει όλο και περισσότερο.Και τελικά.... Αντί να βγεις μπροστά ,κρύβεσαι πίσω της κι ας ξέρεις πως κάποια στιγμή θα σε ξεμπροστιάσει η ίδια πιο σκληρά.Κρύβεσαι...χάνεσαι. Και το τραγικότερο όλων? Προτιμάς να χάσεις ανθρώπους που μπορεί να αγαπάς περισσότερο από το ίδιο σου το "είναι".Που αξίζεις την αγάπη και την αφοσίωσή τους ,αλλά από εγωισμό προτιμάς να τα χάσεις όλα.Αυτό είναι δειλεία. Χειρότερη ταμπέλα δεν υπάρχει.Και η ζωή συνεχίζεται...,αλλά εσύ κοιτάς αλλού κι έτσι χάνεις επεισόδια,αλλάζουν όλα γύρω σου εκτός από ένα πράγμα.Εσύ! δεν αλλάζεις ποτέ.Βουλιάζεις και ψάχνεις ένα χέρι για να μην πνιγείς. Και είναι σχεδόν ξεφτιλιστικό να ζητάς βοήθεια και να μην τρέχει κανείς για σένα. Τότε συνειδητοποιείς.Θες πίσω αυτό που άφησες να φύγει.Αλλά τι τα θες?Είναι ήδη πολύ αργά.