"The only way to get rid of a temptation is to yield to it." Αυτά λέει ο φίλτατος Oscar Wilde και μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους. Μήπως όμως συμφωνούμε για να δικαιολογήσουμε την αδυναμία μας? Και γιατί είναι τόσο κακό να μην μπορούμε να αντισταθούμε στα πάθη μας? Πολλοί θα το μετέφραζαν ως αδυναμία ,υπάρχει όμως από την άλλη και το moral weakness που έρχεται να μας υποστηρίξει. Πειρασμός...παντού,γύρω μας ,μέσα μας,ανά πάσα ώρα και στιγμή. Και όλοι λίγο πολύ βιώνουμε τη σκηνή των πρωτόπλαστων. Προπατορικό αμάρτημα... Και το μυαλό μας σγαλεύει μία σκέψη "Να το δαγκώσω το μήλο???" .Κι αν το δαγκώσω ποιες θα είναι οι συνέπειες? Κι αν το δαγκώσω και δεν μ'αρέσει? Κι αν... Κι αν... Συμπερασματικά,είναι προτιμότερο να υποκύπτουμε στους πειρασμούς κι ας είναι ακόμα μια χαρακιά στην ντουλάπα μας,όπως λένε και οι Άγγλοι, παρά να μη ζούμε!Κι αν ζυγίσουμε τις απώλειες και δούμε πως δεν μας παίρνει,κλείνουμε απλά το μάτι στον πειρασμό και πάμε στον επόμενο.Και υπάρχουν τόσα πολλά μήλα που περιμένουν να τα γευτούμε.... "Έτσι είναι οι άνθρωποι... τόσο αμαρτωλοί κι ωραίοι,τόσο άνθρωποι!..."