Nouvelle Vague...Η ακρόαση αρκεί!

Οι Nouvelle Vague αποτελούν project των Mark Collin και Olivier Libaux, δύο καταξιωμένων Γάλλων μουσικών και παραγωγών και με το ομώνυμο ντεμπούτο τους του 2004 κυκλοφόρησαν έναν από τους πιο αξιοπρόσεκτους δίσκους με διασκευές.

Τις τραγουδίστριες που έχουν επιλέξει να ερμηνέψουν τα τραγούδια απαρτίζουν έξι Γαλλίδες, μία από Νέα Υόρκη και μία Βραζιλιάνα. Όλες οι φωνές υπέροχες… και όλες γυναικείες! Έχουν κάτι το θεατρικό στον τρόπο που τραγουδάνε, σου δημιουργούν εικόνες! Σαν να ακούς το soundtrack ενός μιούζικαλ… Άλλοτε βραχνές και ρυθμικές άλλοτε απαλές και παιχνιδιάρικες, καταφέρνουν να σε κερδίσουν, μπορούν να σε κάνουν ακόμα και να σηκωθείς για να λικνιστείς στον ρυθμό τους. Οι Nouvelle Vague με την καινοτομική τους αυτή κίνηση τολμάνε να πειράξουνε μεγάλα τραγούδια από μεγάλους καλλιτέχνες όπως Joy Division, Clash, Depech Mode, Cure, όμως τα χειρίζονται προσεχτικά και καλόγουστα, με ένα τέτοιο τρόπο που το τελικό αποτέλεσμα δεν απογοητεύει και δεν προσβάλλει κανέναν.

Αντίθετα ξαφνιάζει ευχάριστα. Με σεβασμό στην μουσική λοιπόν… Με ανοιχτό μυαλό σε καινούργια ακούσματα και προπάντων με ανοιχτά αυτιά σε διασκευές που δεν βεβηλώνουν την αρχική εκτέλεση. Μερικά από τα τραγούδια τους:

01. Love Will Tear Us Apart [Joy Division] 02. Just Cant Get Enough [Depeche Mode] 03. In A Manner Of Speaking [Tuxedomoon] 04. Guns Of Brixton [The Clash] 05. This Is Not A Love Song [P.I.L] 06. Too Drunk To Fuck [The Dead Kennedys] 07. Marian [Sisters Of Mercy] 08. Making Plans For Nigel [XTC] 09. A Forest [The Cure] 10. I Melt With You [Modern English] 11. Teenage Kicks [The Undertones] 12. Psyche [Killing Joke] 13. Friday Night Saturday Morning [The Specials] Διαβάστε παρακάτω ένα σχολιασμό από το sonicplayground.gr: Η ιδέα είναι φαινομενικά απλή: ξεχωρίζεις δεκατρία από τα αγαπημένα σου post-punk, new wave τραγούδια και τα διασκευάζεις προσδίδοντας τους ύφος bossa nova, jazz και sixties pop. Για να είσαι σίγουρος για το αποτέλεσμα επιλέγεις οκτώ νεαρές τραγουδίστριες που δεν έχουν ακούσει τις αρχικές εκτελέσεις και κάπως έτσι γίνονται τα τραγούδια αγνώριστα – τόσο που αν δεν υπήρχαν οι στίχοι με μεγάλη δυσκολία θα μπορούσε να εντοπίσει κανείς ποια είναι τα κομμάτια που κρύβονται πίσω από τις διασκευές. Το πείραμα μάλλον πέτυχε αφού το αποτέλεσμα είναι αρκούντως γοητευτικό και ατμοσφαιρικό, δίνει μια εντελώς διαφορετική και εναλλακτική διάσταση, μουσικά και στιλιστικά στα τραγούδια και σε ταξιδεύει πολύ μακριά από το mood και τα συναισθήματα που σου δημιουργούσουν οι αρχικές εκτελέσεις. Για να απολαύσεις και να εκτιμήσεις το αποτέλεσμα καλό θα ήταν να προσπαθήσεις και εσύ ως ακροατής να ξεχάσεις τις original versions και να αφήσεις πίσω τυχόν προκαταλήψεις και ενστάσεις, διαφορετικά οι αλά bossa nova διασκευές σε τραγούδια των Joy Division, The Clash, Dead Kεnnedys, The Undertones κτλ πιθανότητα να σε ξενίσουν. Το αν το πείραμα τελικά θα σε πείσει θα φανεί μετά από μερικές ακροάσεις.