. Το πρόβλημα δεν είναι η παρέα στο πιοτό. Παρέα βρίσκεται. Το πρόβλημα είναι ότι μόνος σου θα την δεις πάλι απόψε. Όνειρο. Όπως προχτές που τάχα μου σε ήθελε ακόμη και σε πήρε αγκαζέ.
Σου λένε οι φίλοι για συνέχεια σε κωλόμπαρο. Κι εσύ να ξερνάς στην θύμηση της φτηνής κολόνιας, της ψεκασμένης ανάμεσα στα βυζιά κάποιας Ιρίνα που σε είχαν πάει να παρηγορηθείς, πρώτος καιρός του χωρισμού σας. Άτιμη αίσθηση η όσφρηση. Ξυπνά μνήμες. Κι εσύ να προσπαθείς να θυμηθείς τη μυρωδιά Εκείνης. Πανηγυρίζεις, χαζογελάς γιατί καταφέρνεις και τη θυμάσαι.  Λες μια δικαιολογία «νομίζω έχω δέκατα», πληρώνεις και φεύγεις. Κωλόμπαρα και μαλακίες. Βιάζεσαι να πας σπίτι να γράψεις γρήγορα ότι βγει από μέσα σου χωρίς διαγραφή και διορθώσεις, κι ας ξέρεις πως η μπενζεντρίνη είναι μυθική ουσία, ανύπαρκτη. Εσύ έτσι θα γράψεις! Βασανίζοντας το πληκτρολόγιο 
 για να μη βασανίζεις άλλο εσένα.


kospanti